Rasnaam
Toen Walter Wheeler het ras ontwikkelde omdat hij meende dat er behoefte was aan een kleine(re) langharige windhond, noemde hij ze Longhaired Whippets, wat controverse gaf met de American Whippet Club, AWC. Het ras was al snel een grondlegger voor de Silken Windhound, die eruit ziet als een mini-Barzoi. Inmiddels begon men in Duitstalige landen te spreken van Silken Windsprite, wat voor controverse zorgde bij de International Longhaired Whippet Club, ILWC, en International Silken Windhound Society. Vanwege de controverse met de AWC veranderde de ILWC de naam van het ras in 2016 in Windsprite.
De geschiedenis van de Longhaired Whippet (Windsprite) loopt voor een deel gelijk aan de geschiedenis van de Whippet. Toen de Whippet een ras werd, werden onder andere de ruwharige en langharige Whippets hier niet bij inbegrepen, waardoor zij verloren dreigden te gaan. Veel opvallende inspanningen die nadien zijn geleverd, staan in de tijdlijn.
Omwille van de geschiedenis zal waar nodig de oude naam Longhaired Whippet worden gebruikt.
1958 Walter Wheeler, fokker en eigenaar van de Windsprite Kennel in Massachusetts, start de stamlijnen van de Longhaired Whippet.
1981 Wheeler richt de Longhaired Whippet Association LWA op.
1982 De AKC, die tot dit moment langharige Whippets als Whippets registreerde, haalt hen uit het stamboek, omdat zij vanwege hun MDR1 gen ook herders als voorouders moesten hebben. De AKC gaat ervan uit dat deze inbreng van Wheeler is.
1984 Francie Stull, fokker en eigenaar van de Kristull Kennel in Texas, koopt enkele van deze Longhaired Whippets van Wheeler en begint met een goed opgezet fokprogramma (Longhaired) Whippets en Barzois te kruisen, waarvoor zij de naam Silken Windsprite gebruikt. Dit kost haar het lidmaatschap van de LWA. Ook wordt haar gevraagd Wheeler’s kennelnaam Windsprite niet te gebruiken. Zij besluit haar ras Silken Windhound te noemen
1986 Wheeler legt de rasstandaard vast. De LWA fokt alleen met door de LWA gefokte en geregistreerde Longhaired Whippets en bij de AKC, CKC en FCI geregistreerde Whippets. De LWA staat niet toe dat haar honden worden gebruikt in fokprogramma’s van andere clubs.
1987 Erika Germann, fokker en eigenaar van de Von Wildfeuer Kennel in Zwitserland, importeerde als een van de eerste in Europa enkele Longhaired Whippets van Wheeler, de in 1986 geboren Windsprites Maya Von Wildfeuer (Windsprite Frost Alarm x Windsprite Frost Cherry) Mischa Von Wildfeuer (Windsprite Winter Wind x Windsprite An Autumn Zag) en Spice Von Wildfeuer. In haar kennel werden enkele nesten gefokt, maar door haar dood stopte dit.
1993 Michelle Henninger, fokker en eigenaar van de Claybrook Kennel in Pennsylvania, koopt zes Longhaired Whippets van Wheeler, waarmee zij een goed opgezet en uitgebreid fokprogramma start. In de volgende jaren komen daar nog tien Longhaired Whippets bij; met zes hiervan wordt niet gefokt.
1997 Henninger gebruikt naast de langharige Whippet Galgo’s en Schnauzers om de ruwharige Whippet onder de naam Appalachian Greyhound terug te fokken. Henninger noemt deze honden Percentage Longhaired Whippets, zoals gebruikelijk in de paardenwereld, zolang zij 50 % of meer Longhaired Whippet bloed hebben. Hoewel dergelijke dieren na vier generaties voor ‘vol’ worden aangezien, krijgen zij niet de status van de raszuivere Longhaired Whippet. Ook zij verliest het lidmaatschap van de LWA.
1999 Stull richt de International Silken Windhound Society (ISWS) op en legt de rasstandaard vast. Het stamboek werd in 2000 gesloten omdat de grootste wens is dat het ras wordt erkend door de AKC. De ISWS staat niet toe dat haar honden worden gebruikt in fokprogramma’s van andere clubs/rassen.
Volwassen Silken Windhound Daisy en halfwas Longhaired Whippet Désie hebben een deel van hun stamboom gemeen
2001 Henninger richt de International Longhaired Whippet Club ILWC op, en volgens het gelijkheidsprincipe mogen de leden hun met andere rassen gemixte honden als %LHW laten registreren.
Marietta Birr-Kühne, fokker en eigenaar van Whippet kennel Of Giant Causeway in Duitsland, koopt enkele Longhaired Whippets van Henninger. In 2002 begint ze onder kennelnaam Golden Nugget een intensief fokprogramma, waarbij ze ook de Whippet gebruikt. Zij introduceert het ras als Silken Windsprite om eventuele weerstand (die zij als Whippet fokker zelf ook heeft) te voorkomen. Dit zorgt voor naamsverwarring met de Silken Windhound en de LWA verzoekt ook haar de naam Windsprite niet te gebruiken.
2004 Birr-Kühne richt de Silken Windsprite Club (SWC) op. De groep timmert flink aan de weg en kiest voor het open houden en uitbreiden van de genenpool. Happy Dream’s Claudia Thomas gebruikt ook Barzoi en Border Collie (maar vermeldt dat niet).
In Duitsland ontstaat door onderlinge meningsverschillen een wildgroei aan clubs, die met elkaar gemeen hebben dat ieder met de ILWC kan samenwerken, maar onderling niet, een eigen stamboek bijhoudt en alleen uitkruising met de Whippet toestaat. Dit heeft vergelijkbare gevolgen voor de omringende (Duitstalige) landen:
2006 Erste Interessengemeinschaft für Whippets mit Langhaar und Langhaar-Vererbung Deutschland 1. IWLLVD. Oprichter Rocco Cantorelli van kennel Of the Shire stopt in 2011.
2008 Langhaar Whippet Freunde Deutschland LWFD. Oprichter Anke Maar van kennel Silken Fantasy stopt na enkele jaren.
Silken Windsprite Club Česko. Beatrice Slaviková van kennel Beami Šahrak verzet enorm veel werk. Hoewel Tsjechië een van de eerste Europese landen is dat het ras nationaal erkent, als Dlouhosrstý vipet, lijkt de club niet meer te bestaan. Het andere land dat het ras nationaal erkent is Slovenië.
Schweizerischer Langhaar Whippet Club SLWC. Oprichter Doris Burkhalter van kennel Silken Surprise stopt na enkele jaren.
2009 Europaischen Longhaired Whippet Association ELWA. Oprichter Doris Burkhalter van kennel Silken Surprise stopt na enkele jaren.
2010 Deutsche Langhaar Whippet Club DLWC. Oprichter Dieter Dahmen van kennel Magical Runner.
Silken Windsprite Club Austria SWCA. Oprichter Sabine Duscher stopt in 2012.
2011 De dood van Barbara Westermann is een zware slag voor de LWA, die daarna wordt opgeheven.
2012 Schweizerischer Rasseclub Silken Windsprite (SSW), staat outcross met Whippet en Sheltie toe
Een deel van Birr-Kühne’s Silken Windsprite Club splitst zich af, of eigenlijk, zet Birr-Kühne uit functie. Het doel is erkenning door de Federation Cynologique Internationale FCI, wat betekent dat er geen outcross meer mogelijk is met (niet) bij de FCI aangesloten clubs, ook niet met de Whippet.
2013 Birr-Kühne’s nieuwe groep heet Silken Windsprite Club e.V. – 1. eingetragener Spezialclub in Deutschland SWC. Er zijn dus 2 SWC’s…
De Longhaired Whippet / Windsprite / Silken Windsprite zal nog jaren niet aan de eisen voor de internationale FCI erkenning kunnen voldoen. Wel kunnen individuele landen het ras nationaal erkennen, zoals in Tsjechië en Slovenië. In deze landen kunnen de honden worden uitgebracht op FCI shows en de titel Nationaal Kampioen verdienen. In alle andere gevallen staat alleen de titel van een Clubkampioenschap open.
2015 Ook Duitsland mag zich in dit rijtje plaatsen, al noemen zij hun honden Silken Windsprites.
2016 De International Longhaired Whippet Club ILWC verandert de rasnaam van Longhaired Whippet in Windsprite. De club heet voortaan International Windsprite Club IWC.
De namen Longhaired Whippet en (Silken) Windsprite worden door elkaar gebruikt maar het blijft één ras. Inmiddels hebben een aantal landen het ras nationaal erkend.
2019 De Oostenrijkse Kennelclub ÖKC geeft nationale erkenning
2022 Sinds september is het ook in Nederland mogelijk je (Silken) Windsprite te laten aankeuren en registreren in het Voorlopig Register van de Raad van Beheer.
De nationale erkenning in België kwam in ….
De Duitse InteressenGemeinschaft von Windsprite, IG, is opgenomen in de Club Der KLeinhunden CDK Ebern e.V. Zij accepteren ook kruisingen met Barzoi, Whippet en Sheltie
2023 Silken Windsprite Club Schweiz. Nationale erkenning door de Zwitserse Kennelclub SKG.
Uit de tijdlijn blijkt dat houders van dit zeldzame, zachtaardige ras zijn verdeeld en versplinterd, wat ronduit jammer is voor het behoud van het ras omdat dit de genenpool enorm verkleint. Vanuit het standpunt van registratie voor erkenning door de FCI is in elk land een of meer clubs wel goed, maar deze zouden intensief moeten samenwerken en genenmateriaal en gezondheidsinformatie uitwisselen. Helaas is hiervan geen sprake gezien de onderlinge meningsverschillen in met name Duitstalige, maar ook andere Europese landen. Er gaan geluiden op het ras ook in Europa (FCI) Windsprite te noemen.